31 Μαρ 2016

ΑΘΩΣ, ΕΔΩ ΖΟΥΝ ΟΙ ΑΟΡΑΤΟΙ ΜΟΝΑΧΟΙ

ΑΘΩΣ, ΕΔΩ ΖΟΥΝ ΟΙ ΑΟΡΑΤΟΙ ΜΟΝΑΧΟΙ

0
Γράφει ο Νίκος Χειλαδάκης
Εδώ και διακόσια περίπου χρόνια κυκλοφορούσε στο Άγιο Όρος η φήμη για την ύπαρξη των αόρατων μοναχών, ή γυμνοί ασκητές, ή αόρατοι ασκητές, ή θαυματουργοί ασκητές, ασκητές που εμφανίζονται όποτε και όπου θέλουν.
Οι μοναχοί αυτοί είναι Έλληνες, ζούνε από το τίποτα με τις πιο δύσκολες συνθήκες, καλόγεροι που χάνονται στο βάθος του χρόνου, που έχουν το μυστήριο και την θεία χάρη να τους συνοδεύει σε όλη τους την ζωή, που τρέφονται όπως τα περιστέρια του ουρανού από την θεία ευσπλαχνία, που έχουν την δύναμη να διαβάζουν τον προσκυνητή και να ξέρουν περισσότερο γι’ αυτόν από ότι οι ίδιος γνωρίζει για τον εαυτό του, όπως αναφέρετε είναι : «Μια ομάδα ασκητών τον αριθμό επτά, η δώδεκα, η εννέα, που ζουν με άκρα άσκηση με μοναδικό έργο την αδιάλειπτον προσευχή υπέρ όλου του κόσμου. Έχουν λάβει ειδική χάρη από τον Κύριο να ζουν άοικοι και γυμνοί, να είναι αόρατοι από τους οφθαλμούς των ανθρώπων.»
Σύμφωνα με την παράδοση αυτοί οι δώδεκα, η επτά ερημίτες, μοναχοί, Άγιοι Έλληνες, θα επιτελέσουν την τελευταία θεία λειτουργία στην κορυφή του Άθωνα, στον ναό της Μεταμορφώσεως που βρίσκεται στην περιοχή αυτή. Αυτοί οι αόρατοι μοναχοί της έσχατης γενιάς, δεν θα γευτούν τον φυσικό θάνατο αλλά θα μεταμορφωθούν, δηλαδή θα αλλάξουν μορφή και τα σώματα τους θα γίνουν άφθαρτα και αθάνατα όπως όλων των ευρισκομένων εν ζωή ανθρώπων.
Ο τίτλος αυτός, δηλαδή αόρατοι μοναχοί, ή αόρατοι ερημίτες, έχει δυο έννοιες και δυο ερμηνείες. Η μια εις το ότι οι ερημίτες αυτοί έχουν την μυστηριώδη χάρη από τον Θεό να είναι αόρατοι και να ζουν μυστηριώδη ζωή και η άλλη εις το ότι οι ερημίτες αυτοί του Άθωνα είναι αφανείς και αόρατοι από τους ανθρώπους, δια το λόγον ότι είναι κρυμμένοι και οι τόποι που κατοικούν είναι τόσο απόμεροι και απρόσιτοι που είναι σχεδόν παντελώς αδύνατον να τους συναντήσουν ή έστω να τούς αντικρύσουν οι άνθρωποι. Τις νύχτες αγρυπνούν προσευχόμενοι όρθιοι και για να μην νυστάξουν και πέσουν κάτω μετά τις μεσονύκτιες ώρες που αποκάμνουν, στηρίζονται με σχοινιά δεμένοι από τις μασχάλες και κρέμονται από δοκάρια. Όταν πεθάνει κάποιος από αυτούς, έρχονται σε επαφή με κάποιον άλλον ενάρετο από τους αγιορείτες μοναχούς, ο οποίος προσφεύγει κοντά τους με θαυμαστό τρόπο και γίνονται πάλι εφτά.
Υπάρχει μια περιοχή του Αγίου Όρους που εκτείνεται στο νότιο άκρο από την Σκήτη μικρά Αγία Άννα μέχρι την Σκήτη της Γλώσσας, ή Προβατάς, μια πολύ μεγάλη έκταση γεμάτη δέντρα και πυκνά δάση. Αυτή η περιοχή λέγετε έρημος του Άθω. Σε αυτή την περιοχή λέγετε ότι ζούνε εδώ και αιώνες οι αόρατοι μοναχοί. Όπως αναφέρετε, κατά καιρούς κάνουν την εμφάνιση τους σε πολύ λίγους κατοίκους της περιοχής αυτής, σεβάσμιοι στην όψη αποσκελετωμένοι ασκητές. Κατά κοινή ομολογία είναι τελείως γυμνοί από ενδύματα υλικά, αλλά καλύπτονται από την χάρη του θεού.
Μια πρώτη πολύ γνωστή μαρτυρία γι’ αυτό το θέμα υπήρξε σε ένα αγιορείτικο περιοδικό που κυκλοφορούσε προπολεμικά με τον τίτλο, «Αγιορείτικη Βιβλιοθήκη». Στο περιοδικό αυτό που κυκλοφορούσε από το 1930 μέχρι το 1938, ένας γιατρός, ο Σπυρίδων, μετέπειτα μεγαλόσχημος μοναχός Αθανάσιος Καμπανάου, αδελφός τις Ιεράς Μονής Μεγίστης Λαύρας, έγραψε για πρώτη φορά για τους γυμνούς και χωρίς κατοικία αυτούς μοναχούς ότι : «πολλά πράγματα γνωρίζει το τα απάντα εφορών όμμα περί δεν των αοίκων που βρίσκονται στα Κρύα Νερά τι να είπω, το πανέφορον όμμα ξέρει την πολιτεία τους».
Κάποιος άλλος πατέρας, ο πατήρ Γεράσιμος ή μοναχός Μενάγιας, χημικός στην κοσμική του ζωή που στη συνέχεια παράτησε καριέρες και επιστημονικές έρευνες και έγινε ησυχαστής και κάτοικος της ερήμου του Αγίου Βασιλείου, είχε αδελφική φιλία με τον γιατρό της Λαύρας, Αθανάσιο Καμπανάου. Όταν είδε να δημοσιεύει αυτά τα πράγματα στο περιοδικό «Αγιορείτικη Βιβλιοθήκη», τον βρήκε και του έκανε σύσταση και παρατήρηση να μην κάνει τέτοιες δημοσιεύσεις και να μην γράφει πράγματα αμάρτυρα τα οποία πιθανόν να προκαλέσουν δυσπιστίες και γέλωτες σε βάρος της μοναχική πολιτείας του Αγίου Όρους.
Στις παρατηρήσεις αυτές, ο γιατρός πατήρ Αθανάσιος απάντησε με το γνωστό ήρεμο ύφος του : «-Καλέ μου άνθρωπε και αγαπητέ μου αδελφέ, δεν μπορώ να μην γράψω και να μην δημοσιεύσω αυτά τα οποία ήρθε αυτόπτης μάρτυρας και μου είπε ότι ήθελε να δημοσιευτούν γιατί θα άρρωστήσω και θα πεθάνω». Ο ανθρώπους αυτός ήταν ο Γέρων Αντώνιος από τον Άγιον Πέτρο. Στον άνθρωπο αυτό οι αόρατοι ασκητές είχαν εμφανιστεί και του ζήτησαν να πάει και να πει στον γιατρό ότι σε λίγο θα αρρωστήσει και θα πεθάνει και γι αυτό θα πρέπει να ετοιμαστεί. Και πράγματι ο Γέρο Αντώνιος πήγε και αφού συνάντησε τον γιατρό του είπε αυτά που του είχαν πει οι αόρατοι ασκητές. Στη συνέχεια του έδειξε ένα σταυρό ξύλινο τον οποίο του τον είχαν δώσει οι ασκητές. Σε αυτόν τον σταυρό επάνω ήταν σκαλισμένα τα γράμματα «Μακάριος Ιερομόναχος». Μετά από λίγο καιρό ο γιατρός πατήρ Αθανάσιος, αρρώστησε βαριά και κοιμήθηκε τον αιώνιο ύπνο, (+1940), αφού πρώτα όμως αποκάλυψε και δημοσίευσε την αλήθεια, ότι υπάρχουν και περιφέρονται από τόπο εις τόπο στην Έρημο του Άθω, οι άγιοι αυτοί Ασκητές και Μοναχοί.
simonopetritis

Ο ιερομόναχος Αθανάσιος Σιμονοπετρίτης βρίσκεται εδώ και πολλά χρόνια στο Άγιο Όρος και ήδη από την δεκαετία του εβδομήντα είχε γνωρίσει τον πάτερ Παΐσιο. Τότε ήταν αρχιγραμματέας της Ιεράς Κοινότητας και κάθε απόγευμα συνήθιζε να κατεβαίνει στο κελί του πατέρα Παΐσου με τον οποίο είχε πολλές και ενδιαφέρουσες συνομιλίες. Σε μια από αυτές τις συναντήσεις με τον γέροντα έγινε μεταξύ τους η παρακάτω ενδιαφέρουσα συζήτηση. Συγκεκριμένα, όπως διηγείται ο πατήρ Αθανάσιος, «Μια φορά το 1978, την ημέρα μετά του Πάσχα, πήγα με ένα φωτογράφο στον πατέρα Παΐσιο. Ήταν μόνος του και χάρηκε πολύ που μας είδε. –Έβαψα αυγά, είπε και δεν είχα πελατεία, ελάτε να κεραστείτε. Την περίοδο εκείνη ο γέροντας Παΐσιος δεν ήταν ακόμα πολύ γνωστός. Αφού καθίσαμε και συζητήσαμε, πριν σκοτεινιάσει του ζήτησα ευλογία και του είπα -Άντε γέροντα να πηγαίνουμε πριν σκοτεινιάσει γιατί δεν έχουμε φακό και μπορεί να χτυπήσουμε κάπου. Αυτός τότε μου είπε -Καθίστε λίγο ακόμα, έκανα αμάν να δω κάποιον επισκέπτη. Βέβαια δεν είχε ανάγκη από επισκέπτες ο γέροντας.
Καθίσαμε πάλι και τότε τον ρώτησα, (όπου Α ο πατήρ Αθανάσιος όπου Π ο πατήρ Παΐσιος), Α–Γέροντα πήγα προχτές στην Αγία Άννα και στην μικρή Αγία Άννα και άκουσα να λένε εκεί για τους γυμνούς ασκητές, Π–Ε, τι θες να σου πω ; Α-Ε γέροντα υπάρχουν ή δεν υπάρχουν ; Π-Εσύ τι λες υπάρχουν ; Α-Ε γέροντα αφού υπήρχαν παλιά γιατί να μην υπάρχουν και σήμερα ; Σκέφτηκε λιγάκι και μετά μου είπε, Π– Όταν σε ρωτάνε να λες πως υπάρχουν. Α-Πόσοι είναι γέροντα ; Στην αγία Άννα άκουσα πως είναι δώδεκα στην μικρή αγία Άννα ότι είναι εννέα. Π-Δεν είναι ούτε δώδεκα ούτε εννέα. Α-Ε πόσοι είναι ; Π–Εφτά. Α-Και που βρίσκονται ; Π -Γυρίζουν στον Άθωνα. Α-Και πως συμπληρώνεται ο αριθμός τους όταν κάποιος πεθάνει ; Π-Ξερόυν αυτοί. Όταν κάποιος πεθάνει ξέρουν που θα βρούνε τον κατάλληλο που μπορεί αν αντέξει τις ασκήσεις τους και τον παίρνουν μαζί τους. Α-Και μπορεί να τους δει ο καθένας ; Π-Α όχι! Έχουν την χάρη να κάνουν προσευχή και να γίνονται αόρατοι. Μπορεί να είναι μπροστά σου και εσύ να μην τους βλέπεις.
gerontas-paisios-e1439462083340
Α, Αυτό πράγματι είναι αλήθεια. Εγώ έχω τέσσερις μαρτυρίες από προσκυνητές που δεν έβλεπαν τον πατέρα Παΐσιο ενώ εκείνος ήταν δίπλα τους και τους εμφανίστηκε τελείως ξαφνικά από το πουθενά. Α-Θέλω να μου πεις τι τρώνε. Π -Δύσκολο για τον θεό είναι να τους ταΐσει ; Αυτοί βρίσκονται γυμνοί στα χιόνια το τι τρώνε είναι το λιγότερο. Άντε τώρα πρέπει να φύγετε. Α-Να σε ρωτήσω κάτι τελευταίο. Π-Ε άντε λέγε. Α-Εσύ τους έχει δει, τους γνωρίζεις ; Π- Ε ευλογημένε τι περιέργεια είναι αυτή ; Α-Κοίταξε γέροντα μπορεί να πεθάνω εγώ πρώτος, ή μπορεί να πεθάνεις εσύ πρώτος. Αν πεθάνω εγώ δεν θα υπάρχει κάποιος να λέει ότι ο πατέρας Παΐσιος τους ξέρει, αν εσύ πεθάνεις πρώτος, το παίρνεις μαζί σου. Γέλασε. Π-Κοίταξε να σου πω, ξερώ μόνο τους τέσσερις. Κάθε πέντε χρόνια έχω ραντεβού. Να, σε λίγο καιρό θα έρθει κάποιος παπάς Σεραφείμ να κουβεντιάσουμε. Αλλά κοίταξε, είπε κοιτάζοντας κάπου αφηρημένα. –Υπάρχει μεγαλύτερη κατάσταση στο άγιο Όρος. Α-Μεγαλύτερη ; τι μεγαλύτερη ; Π-Θες να σου πω τώρα ; θα σου στρίψει η βίδα σου και θα καταλήξεις στον Λεμπέτη.
Σε μια άλλη μαρτυρία του ιδίου του πατρός Παϊσίου που ανέφερε στα βιβλία του, λέει πως το 1950 όταν ο Γέρνοντας Παΐσιος είχε πάει στο Άγιο Όρος για πρώτη φορά γυρνούσε στα μοναστήρια και στις Σκήτες του Άθωνα για να βρει αγίους και ενάρετους Μοναχούς και Ασκητές και να ωφεληθεί πνευματικά και για να υποταχτεί σε κάποιον από αυτούς. Μια μέρα πεζοπορώντας από την Σκήτη των Καυσοκαλυβίων για να πάει στην Σκήτη της Αγίας Άννας, έχασε τον δρόμο του και μετά την Κερασιά αντί να πάει ίσια στο μονοπάτι, εκεί που είναι η διασταύρωση και η βρύση, έστριψε δεξιά προς το ανηφορικό μονοπάτι που οδηγεί προς τον Άθωνα.
Όταν περπάτησε αρκετά και κατάλαβε ότι χάθηκε διότι είχε αρχίσει να ανεβαίνει πολύ ψηλά, ανησύχησε για το τι πρέπει να κάνει. Κάθισε τότε και προσευχήθηκε στην Παναγία για να τον βοηθήσει να βρει τον δρόμο του προς την Αγία Άννα. Εκεί που διαλογίζονταν και προσεύχονταν βλέπει ξαφνικά ένα άγνωστο αναχώρητή ο οποίος τον πλησίασε και του λέγει. –Δεν είναι αυτός ο δρόμος που οδηγεί στην Αγία Άννα. Να πας κάτω αρκετά εκεί που βρήκες την διασταύρωση που είναι το νερό και να πάρεις το μονοπάτι στα δεξιά σου και θα σε βγάλει στην Αγία Άννα. Αφού τον ευχαρίστησε ο Γέροντας Παΐσιος τον ρώτησε που μένει. Ο αναχωρήτης τότε του έδειξε τον Άθωνα και του απάντησε – Να εδώ πιο πάνω. Όπως αναφέρει ο Γέροντα Παΐσιος το φόρεμα του αγνώστου αυτού αναχωρητή ήταν ξεθωριασμένο σαν καραβόπανο και η ομιλία του και όλη όψη του έδειχναν ότι δεν είχε επαφές με άλλους ανθρώπους. Ο ντορβάς του και το ζωστικό του ήταν μπαλωμένα αλλού με κλωστή και αλλού με άγριους θάμνους που λέγονται σπαρτά. Φαίνονταν ηλικίας εβδομήντα χρονών περίπου. Το δε ύφος ήταν σεβάσμιο και το πρόσωπο του ακτινοβολούσε και φαίνονταν σαν άγιος.
Όταν αργότερα συναντήθηκε με ενάρετους αγιορείτες Γέροντες και τους διηγήθηκε για τον ανώνυμο αναχωρητή που συνάντησε, του είπαν ότι το πιθανότερο αυτός ο άγνωστος αναχωρητής ήταν ένας από τους 12 κατά άλλους 7 αφανείς αναχωρητές του Αγίου Όρους, δηλαδή του αόρατους μοναχούς του Άθωνα.
ΝΙΚΟΣ ΧΕΙΛΑΔΑΚΗΣ Δημοσιογράφος-Συγγραφέας-Τουρκολόγος
nikosxeiladakis.gr

ΤΟΥΡΚΙΑ: Βόμβες νεκροί αστάθεια και έντονες φήμες για πραξικόπημα! Ανάλυση

zaman_turkey-515x330
Τέσσερις Τούρκοι αστυνομικοί σκοτώθηκαν και ακόμη 14 άνθρωποι τραυματίστηκαν στη βομβιστική επίθεση που σημειώθηκε σήμερα στο Ντιγιάρμπακιρ, τη μεγαλύτερη πόλη της νοτιοανατολικής Τουρκίας, όπου η πλειονότητα των κατοίκων είναι Κούρδοι, σύμφωνα με μια πηγή στις τουρκικές υπηρεσίες ασφαλείας.


Η σφοδρή έκρηξη σημειώθηκε κοντά στον μεγαλύτερο σταθμό λεωφορείων της πόλης αυτής τη στιγμή που περνούσε από το σημείο ένα μίνιμπας της αστυνομίας, σύμφωνα με την ίδια πηγή.
Η επίθεση αυτή σημειώθηκε μία ημέρα πριν επισκεφθεί την πόλη ο πρωθυπουργός της Τουρκίας Αχμέτ Νταβούτογλου.
Ο Δημήτρης Κωνσταντακόπουλος σε εκτενές άρθρο του στο ΑΠΕ αναλύει την ασταθέστατη κατάσταση στην οποία βρίσκεται η Τουρκία . Στην οποία έχουν αρχίσει ήδη τα σενάρια ακόμη και πραξικόπημα!
Γράφει:
‘Εντονη αστάθεια, με διαρκώς οξύτερες εκδηλώσεις, χαρακτηρίζει τώρα τόσο το εσωτερικό της Τουρκίας, όσο και τις σχέσεις της ‘Αγκυρας με τους δυτικούς εταίρους της.
Είναι χαρακτηριστική η τελείως ασυνήθιστη επίθεση που εξαπέλυσε προς την ‘Αγκυρα οβασιληάς της Ιορδανίας. Ταυτόχρονα, μια σειρά δημοσιεύματα μεγάλων δυτικών μέσων ενημέρωσης επικρίνουν, όλο και πιο σφοδρά, αλλά και χρησιμοποιώντας πολύ ασυνήθιστα επιχειρήματα την τουρκική κυβέρνηση. Ανεξαρτήτως της βασιμότητας των επικρίσεων, γνωρίζουμε – και από την “ελληνική εμπειρία” αλλά και από ότι έχει συμβεί με άλλες χώρες, ότι σπανίως είναι τυχαία η επικέντρωση επιθετικών και κριτικών δημοσιευμάτων για μια χώρα. Συνήθως προηγούνται αυτού που θα συμβεί.
Το αποκορύφωμα ήρθε με δημοσιεύματα για ενδεχόμενο πραξικόπημα στην Τουρκία που ανάγκασαν το Γενικό Επιτελείο της γείτονος να προχωρήσει σε πολύ σπάνια ενέργεια, εκδίδοντας ανακοίνωση που διαψεύδει τις σχετικές πληροφορίες!
‘Ηδη στις 10 Μαρτίου, δύο πρώην πρέσβεις των ΗΠΑ στην Τουρκία κάλεσαν τον Ερντογάν να «μεταρρυθμισεί ή να παραιτηθεί», που είναι και ο τίτλος του άρθρου τους που δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα Washington Post. Ένας από τους συγγραφείς, ο κ. Edelman, ανήκει στον πυρήνα του νεοσυντηρητισμού. Πιστεύεται ότι έχει συμβάλει σε μεγάλο βαθμό, από το παρασκήνιο, στην ανάδειξη του Ερντογάν, όταν σημαντικοί άνθρωποι στις ΗΠΑ έψαχναν για ένα πιο “χειρίσιμο” και πιο “φιλικό” πρόσωπο για να αντικαταστήσει, ως επικεφαλής των ισλαμιστών, τον ανατραπέντα με “βελούδινο πραξικόπημα” πρωθυπουργό Ερμπακάν, που εκρίνετο ως υπερβολικά “ριζοσπάστης” και υπερβολικά “αυθεντικός”. Όσο για τον δεύτερο συγγραφέα του άρθρου στην Washington Post, τον κ. Abravomitz, αυτός απέφυγε την ταύτιση διατηρώντας αποστάσεις ασφαλείας από τους νεοσυντηρητικούς, αν και η “ψυχή” του δεν φαίνεται να είναι πολύ μακριά από τις θέσεις τους.
Οι δύο συγγραφείς δεν περιορίζονται στην – αρκετά συνηθισμένη πλέον στο διεθνή Τύπο – κριτική της πολιτικής του Ερντογάν. Απευθύνονται εμμέσως πλην σαφώς, σε ό, τι απομένει από τα κεμαλικά ρεύματα στο εσωτερικό του στρατού. Όπως γράφουν στο άρθρο τους “ Η προανήγγελθεισα προσπάθεια του κόμματος AKP να καταστήσει τις ένοπλες δυνάμεις υπευθυνες για την αντιδημοκρατική συμπεριφορά του, ήταν μια παρωδία δίκης στην οποία κατασκευαζόμενες αποδείξεις εξυπηρέτησαν στο να εμπλέξουν πολιτικούς αντιπάλους».
Μερικές ώρες πριν από τις τρομοκρατικές επιθέσεις στις Βρυξέλλες, από την άλλη πλευρά του Ατλαντικού, ένα μάλλον εκπληκτικό άρθρο δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα τουAmerican Enterprise Institute, που απηχεί τις απόψεις των “ιεράκων των ιεράκων” στις ΗΠΑ και διακρίνεται για την έντονα φιλοϊσραηλινή τοποθέτησή του. Γράφτηκε από έναν γνωστό νεοσυντηρητικό ακτιβιστή με ισχυρούς δεσμούς (τουλάχιστον κατά το παρελθόν, αλλά ίσως και σήμερα) με τους Τούρκους κεμαλιστές, τον Michael Rubin. Το άρθρο είχε τίτλο «Θα μπορούσε να υπάρξει ένα πραξικόπημα στην Τουρκία;”. Σε αυτό, σχεδόν συνιστάται ανοιχτά στον Τουρκικό στρατό να ανατρέψει τον πρόεδρο Ερντογάν. Ο συγγραφέας διαβεβαιώνει τους στρατιωτικούς ότι δεν έχουν τίποτα να φοβηθούν από τις ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ ή την Ευρώπη, αν το κάνουν. Επίσης, «περιγράφει», για τον Ερντογάν και τους πιο κοντινό τους συμβούλους του, μια μοίρα όχι πολύ διαφορετική από τη μοίρα του ανατραπέντος Αιγύπτιου Προέδρου Morsi.
 Μερικές μέρες μετά τη δημοσίευσή του, το άρθρο βρήκε το δρόμο του στο μεγάλης κυκλοφορίας Newsweek. Και τα δύο άρθρα είναι αξιοσημείωτα για το περιεχόμενό τους, για τα πρόσωπα που τα υπογράφουν και για τα μέρη όπου δημοσιευτηκαν.
 Nεοσυντηρητικό “κράτος εν κράτει”
 Το American Εnterprise Ιnstitute (AEI) ήταν μία από τις κύριες δεξαμενές σκέψης στις Ηνωμένες Πολιτείες που προετοίμασε “ιδεολογικά” την εισβολή στο Ιράκ και τον πόλεμο κατά του «άξονα του κακού» που ξεκίνησε η κυβέρνηση Μπους. Για να το κάνει, είχε λάβει, εκεινη την περίοδο, ως πρόσχημα τις τρομοκρατικές επιθέσεις στη Νέα Υόρκη στις 11 Σεπτεμβρίου 2001. Χρησιμοποίησε την πολιτική ατμόσφαιρα, που επικράτησε στις ΗΠΑ μετά τις επιθέσεις στους Δίδυμους Πύργους, προκειμένου να μετατοπίσει ριζικά το σύνολο του άξονα της πολιτικής των ΗΠΑ στη Μέση Ανατολή. Μια τέτοια στροφή δεν θα μπορούσε, φυσικά, παρά να παράγει περισσότερο χάος και περισσότερο τρόμο, όπως όλοι μπορούμε να δούμε τώρα στις τηλεοπτικές οθόνες μας.
Οι τρομοκρατικές επιθέσεις είναι εξαιρετικά χρήσιμες για τους ανθρώπους που επιθυμούν να αλλάξουν τις πολιτικές, ακριβώς επειδή προκαλούν τρόμο, διαταράσσοντας τον ορθολογικό (ή συνήθη, καλύτερα να πούμε) τρόπο σκέψης (;) των ανθρώπων.
Ο κ Rubin ειναι ένας πολύ ενεργός νεοσυντηρητικός ακτιβιστής. Μεταξύ των άλλων δραστηριοτήτων του εργάστηκε στο περιβόητο Γραφείο Ειδικών Σχεδίων, που δημιουργήθηκε από τον Υπουργό Ράμσφελντ στο Πεντάγωνο, για να προετοιμάσουν την εισβολή στο Ιράκ και να διαχείριστούν την κατάσταση μετά. Το Γραφείο αυτό είναι ένα πολύ ενδιαφέρον παράδειγμα των (τυπικά νόμιμων) μεθόδων που χρησιμοποιήθηκαν από τους νεοσυντηρητικούς για να κάνουν “αεροπειρατεία” στους κανονικούς, θεσμοποιημένους κρατικούς μηχανισμούς συλλογής πληροφοριών και λήψης αποφάσεων και να τους παρακάμψουν. Η ίδια μέθοδος, σημειωτέον, χρησιμοποιήθηκε σύμφωνα με αναλυτές, και σε πολλά άλλα μέρη, όπως στο Παρίσι, μετά την εκλογή του Προέδρου Σαρκοζί, οδηγώντας στις επεμβάσεις στη Λιβύη και τη Συρία. Ακόμη και υπό τον Ομπάμα, οι νεοσυντηρητικοί εξακολουθούν να έχουν μια μεγάλη επιρροή στο κατεστημένο των ΗΠΑ, αλλά και την ίδια την κυβέρνηση.
Στην πραγματικότητα οι νεοσυντηρητικοί δημιουργησαν ενα ανεπίσημο «κράτος μέσα στο κράτος», ή, αν προτιμάτε, “κράτος παρά το κράτος”. Σύμφωνα με ένα άρθρο από τον Greg Miller, δημοσιογράφο στο Los Angeles Times (9.3.2004), ο διευθυντής της ίδιας της CIA, ο Τζορτζ Τεννετ, αποκάλυψε κατά τη διάρκεια μαρτυρίας ενώπιον της Επιτροπής Ενόπλων Δυνάμεων της Γερουσίας, ότι «μια ειδική μονάδα πληροφοριών στο Πεντάγωνο παρείχε ιδιωτικές ενημερώσεις προ της έναρξης του πολέμου σε ανώτερους αξιωματούχους του Λευκού Οίκου για φερόμενους δεσμούς μεταξύ του Ιράκ και της Αλ Κάιντα, χωρίς την γνώση του διευθυντή της CIA “. Ο Μίλερ γράφει ότι αυτή η «αποκάλυψη δείχνει ότι ένα αμφιλεγόμενο γραφείο του Πενταγώνου διαδραμάτίσε μεγαλύτερο ρόλο από ό, τι ήταν στο παρελθόν κατανοητό, στη διαμόρφωση των απόψεων της κυβέρνησης για φερόμενες σχέσεις του Ιράκ με το τρομοκρατικό δίκτυο πίσω από τις επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου, και ότι παρέκαμψε τα συνηθισμένο κανάλια για να στηρίξηει μια υπόθεση που ερχόταν σε σύγκρουση με τα συμπεράσματα των αναλυτών της CIA “. (1)
 Αναστάτωση στην Τουρκία
Σύμφωνα με καλά ενημερωμένους διπλωμάτες, οι οποίοι έχουν υπηρετήσει πολλά χρόνια στην Ουάσινγκτον και στην Τουρκία, ο κ Rubin διατηρούσε στενές φιλικές σχέσεις με τους τούρκικους κεμαλικούς κύκλους στο παρελθόν, αλλά οι σχέσεις κλονίστηκαν όταν τους κατηγόρησε οτι «προδίδουν το Ισραήλ”. Πιθανώς παραμένει και τώρα σε επαφή με κάποιους από αυτούς.
Η δημοσίευση του άρθρου στην ιστοσελίδα ΑΕΙ αποτελεί αντικειμενικά, πρώτον ανοιχτή απειλή για τον Ερντογάν, δεύτερον άμεση ενθάρρυνση πρός όσους Τούρκους στρατιωτικούς θα ήθελαν ενδεχομένως να απαλλαγούν από τον Πρόεδρό τους και, επίσης, να τον εκδικηθούν για ό, τι έκανε εναντια στους Κεμαλιστές. Είναι πολύ σημαντικό ως μήνυμα και δεν μπορούμε να αποκλείσουμε ότι ο Rubin και οι δύο πρέσβεις εξέπεμψαν το “μήνυμά” τουςαπό κοινού με Τούρκους φίλους τους. Αλλά φυσικά υπάρχει κάποια απόσταση μεταξύ της αποστολής σημάτων και την διενέργεια πραξικοπημάτων. Μόνο ο χρόνος πόσο μεγάλη είναι.
Υπάρχουν πάντως σημαντικά εμπόδια για την τυχόν υλοποίηση τέτοιων σχεδίων αν υπάρχουν. Πρώτον, ο πόλεμος κατά του κουρδικού ΡΚΚ έχει οδηγήσει σε μια τακτική συμμαχία μεταξύ Κεμαλικών και Ερντογάν. Δεύτερον, η τουρκική κοινωνία δεν είναι πλέον αυτό που ήταν. Ο λόγος που ο Πρόεδρος δεν πηρε την πλειοψηφία που ήθελε πέρυσι είναι ακριβώς η επιτυχία της πολιτικής του! Με την επίθεση και την σοβαρη αποδυνάμωση της παραδοσιακής δύναμης του Στρατού στην Τουρκία, ο κ Erdοgan βοήθησε να ανδρωθούν κοινωνικές δυνάμεις που γυρισαν σε ορισμένες περιπτώσεις εναντίον του, αλλά που δύσκολα θα υποστηριζαν ένα νέο στρατιωτικό πραξικόπημα, αν κάποιοι στο στρατό έχουνν πραγματικά τη δυνατότητα να το οργανώσουν. Τρίτον, κανείς δεν μπορεί να είναι βέβαιος για τις επιπτώσεις που ένα τετοιο πραξικόπημα θα είχε πραγματικά, τόσο στην Τουρκία όσο και σε περιφερειακό/διεθνές επίπεδο. Παρόλα αυτά, κανείς που γνωρίζει την τουρκική ιστορία δεν θα πρέπει να αποκλείει τελείως σενάριο ενός πραξικοπήματος.
Ανάμεσα σε Ανατολή και Δύση
Όπως και οι γέφυρες της στην Κωνσταντινούπολη, η Τουρκία είναι μια χώρα μεταξύ της Ευρώπης και της Ασίας. Οι ηγέτες της προσπαθούν, ο καθένας με τον τρόπο του, να ισορροπήσουν μεταξύ των δύο αυτών κόσμων και δύο τουρκικων ταυτοτήτων. Και οι ισλαμιστές και οι κεμαλιστές συχνά συγκλονίζονται από αυτές τις αντιφάσεις. Ονειρεύονται να είναι ο καλύτερος φίλος της Δύσης στην Ανατολή, αλλά θέλουν επίσης να είναι οι ηγέτες και οι εκπρόσωποι της αραβικής και μουσουλμανικής Ανατολής προς τη Δύση. Είναι δύσκολο να επιτευχθεί αυτό, ιδίως στο πλαίσιο των συνεχών πολέμων εναντίον του «άξονα του κακού» και της «Σύγκρουσης των Πολιτισμών».
Πρόσφατα, ο Ερντογάν είδε την κατάρρευση της πολιτικής του τόσο στην Μέση Ανατολή οσο και απέναντι στους Κούρδους. Σαν να μην ήταν αυτο αρκετό, πήρε την αυτοκτονική απόφαση να ρίξει το ρωσικό τζετ, σχεδόν καταστρέφοντας το δικό του “στρατηγικό βάθος”, για να χρησιμοποιήσουμε κι εμείς τον όρο που τόσο πολύ αρέσει στον κ. Νταβούτογλου. Στη συγκεκριμένη περίπτωση το στρατηγικό βάθος ήταν η σχεδόν στρατηγική σχέση με τη Ρωσία και οι προσωπικοί του δεσμοί με τον Πούτιν.
Παραμένει ένα μεγάλο ερωτηματικό, αν δηλαδή ο Ερτογάν έδρασε μόνος του ή αν και από που και για ποιό λόγο έλαβε από κάπου “πράσινο φως”.
Πιο απομονωμένος από ποτέ, στράφηκε μετά την κατάρριψη προς το Ισραήλ. Αλλά μια προσέγγιση με τον Νετανιάχου θέτει επίσης προβλήματα για τον Ερντογάν. ‘Ενα είναι ιδεολογικό. Το δεύτερο είναι ότι οι Ισραηλινοί ζητάνε και αυτοί αντάλλαγμα για την “προσέγγιση” και το αντάλλαγμα είναι η διακοπή των σχέσεων με τους Παλαιστίνιους της Γάζας. Ορισμένοι αναλυτές εκτιμούν ότι μια τέτοια συμφωνία υποκρύπτει παροχή “τακτικής” βοήθειας προς τον Ερντογάν, σε αντάλλαγμα στρατηγικών παραχωρήσεων.
Ο Ερντογάν επέλεξε ήδη την τακτική από την στρατηγική και την ιδεολογία, συντασσόμενος με τη Δύση κατά του Καντάφι και του ‘Ασσαντ. Το αποτέλεσμα, για πολλούς, ήταν η καταστροφή της μεσανατολικής πολιτικής τους.
Όσο για τους νεοσυντηρητικους θα ήταν ανόητος κανείς να πιστεύει ότι έχουν εγκαταλείψει το παιχνίδι επειδή το σχέδιο Α που είχαν για τη Συρία (ανατροπή Άσαντ, διαμελισμός της χώρας και εξολόθρευση Χεζμπολά), δεν πέτυχε μετά τη ρωσική επέμβαση. Θα συνεχίσουν προσπαθώντας να αποσταθεροποιήσουν ολόκληρη την περιοχή. Έχουν ένα τεράστιο πλεονέκτημα σε σχέση με τους αντιπάλους τους. Σε κάποιους μπορεί να μην αρέσουν οι στόχοι τους, αλλά έχουν μια σαφή στρατηγική και επιμένουν σε αυτή. Πίσω από το χάος που παράγουν, υπάρχει μια Σιδερένια, αν και τρομερή Τάξη, που πρέπει να το αναγνωρίσουμε. Οι αντίπαλοί τους δεν έχουν πάντα ένα ολοκληρωμένο όραμα, αντιτίθενται διαμαρτύρονται μάλλον, παρά έχουν ένα συγκεκριμένο αντισχέδιο.

Ο Soros, ο Αλιβιζάτος και ο… εθνικιστικός κίνδυνος

Στὶς 22/3/2016, στὸ Μέγαρο Μουσικῆς, πραγματοποιήθηκε ἐκδήλωση τοῦ Harvard Business School καὶ τοῦ παραρτήματος τοῦ G. Soros στὴν Ἑλλάδα «Ἀλληλεγγύη – Solidarity Now«, μὲ γενικὸ τίτλο «Μετανάστευση: μία Ἀπειλὴ ἤ μία Οἰκονομική Εὐκαιρία γιὰ τὴν Εὐρώπη;».
Μαντέψτε ποιὰ ἦταν τὰ συμπεράσματα τῆς ἐκδήλωσης. Μά, φυσικὰ ὅτι πρέπει νὰ μείνουν ὀρθάνοιχτα τὰ σύνορα τῶν κρατῶν τῆς Εὐρώπης, γιὰ νὰ διευκολυνθεῖ ἡ ἐλεύθερη μετακίνηση ἀνθρωπίνου δυναμικοῦ, παραβλέποντας τὴν πολιτισμικὴ καὶ θρησκευτικὴ προέλευση αὐτῶν τῶν άνθρώπων. Παρ’ ὅλα αὐτὰ, εἴχαν καὶ τὸ θράσος νὰ κρατήσουν ἑνὸς λεπτοῦ σιγὴ «γιὰ τὰ ἀθῶα θύματα τῶν βομβιστικῶν ἐπιθέσεων ποὺ συγκλόνισαν τὶς Βρυξέλλες«.
Στὸ δελτίο τύπου ποὺ ἐξεδώθη ἀναφέρεται ὅτι στὴν ἐκδήλωση «ἀναδείχθηκε ἡ συμβολὴ τῆς μετανάστευσης καὶ τῶν μετακινούμενων πληθυσμῶν ὡς σημαντικοῦ μοχλοῦ οἰκονομικῆς ἀνάπτυξης στὴν σύγχρονη Εὐρώπη«.
Στὴν τοποθέτησή του, ὁ Καθηγητὴς τοῦ Πανεπιστημίου τῆς Columbia Bimal Ghosh (ἕτερος ὑπάλληλος τοῦ Soros), σημείωσε: «Καθώς ο φόβος των κρατών για το γεγονός ότι η μετανάστευση μπορεί να τεθεί εκτός ελέγχου, ωθεί ορισμένες κυβερνήσεις να λάβουν περιοριστικά μέτρα, διαιωνίζοντας ένα φαύλο κύκλο και πυροδοτούν τις διακρατικές εντάσεις«. Τώρα, ποῦ βλέπει τὶς διακρατικὲς ἐντάσεις ὁ κ. Ghosh δὲν ξέρω. Μιὰ χαρὰ ἔκλεισαν τὰ σύνορά τους οἱ εὐρωπαϊκὲς χῶρες ἐκτὸς τῆς… φιλάνθρωπης Ἑλλάδας.
Ποιὸ ἦταν ὅμως τὸ κύριο ζητούμενο γιὰ τὴν πραγματοποίηση αὐτῆς τῆς ἐκδήλωσης; Μὰ φυσικὰ ἡ ἀντιμετώπιση τοῦ ἐθνικιστικοῦ κινδύνου. Καταλήγει τὸ Δελτίο Τύπου: «Είναι αναγκαίο να εργαστούμε όλοι μαζί ώστε να αναπτύξουμε και να εφαρμόσουμε μία κοινή ευρωπαϊκή πολιτική ασύλου για να αποφύγουμε τις ακραίες εθνικιστικές λύσεις«.
Νὰ σημειώσουμε ὅτι μέλος στὸ Διοικητικὸ Συμβούλιο τοῦ Solidarity Now εἶναι ὁ ἐπιφανῆς Καθηγητὴς Συνταγματικοῦ Δικαίου κ. Νίκος Ἀλιβιζᾶτος. Ναί, ὁ κύριος ποὺ εἴχε προταθεῖ ἀπὸ τὸ ΠΑΣΟΚ καὶ τὸ ΠΟΤΑΜΙ γιὰΠρόεδρος τῆς Δημοκρατίας, στὶς 17 Φεβρουαρίου 2015 καὶ εἴχε ταχθεῖ ὑπὲρ τοῦ «ΝΑΙ» στὸ Δημοψήφισμα τοῦ 2015. Καὶ τὸ κυριότερο: ὁ ἄνθρωπος ποὺ ἐμπνεύστηκε τὶς ρυθμίσεις Ραγκούση γιὰ τὴν ἀπονομὴ τῆς ἑλληνικῆς ἰθαγένειας στοὺς λαθρομετανάστες!
Πρόεδρος τοῦ Διοικητικοῦ Συμβουλίου εἶναι ὁ γνωστὸς γιὰ τὶς διασυνδέσεις του μὲ τὸν G. Soros καὶ σύνδεσμος μεταξὺ αὐτοῦ καὶ τοῦ Γ. Παπανδρέου κ.Στέλιος Ζαββός. Συνδαιτημόνας, μεταξὺ ἄλλων, τῶν Τζόν Πόλσον (γνωστὸς κερδοσκόπος), Τζόζεφ Στίγκλιτς καὶ Νουριέλ Ρουμπινί.
Τά σχόλια δικά σας…

ΦΗΜΕΣ ΓΙΑ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΟ ΠΡΑΞΙΚΟΠΗΜΑ ΣΤΗΝ ΤΟΥΡΚΙΑ

ΦΗΜΕΣ ΓΙΑ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΟ ΠΡΑΞΙΚΟΠΗΜΑ ΣΤΗΝ ΤΟΥΡΚΙΑ
Γράφει ο Νίκος Χειλαδάκης
Μεγάλη αναστάτωση έχουν προκαλέσει στην Τουρκία δημοσιεύματα που αναφέρουν ότι προετοιμάζεται στρατιωτικό πραξικόπημα από ομάδες δυσαρεστημένων αξιωματικών με την όλη κατάσταση που υπάρχει.
Οι φήμες κυκλοφόρησαν κυρίως από αντιπολιτευόμενες τουρκικές εφημερίδες όπως Sözcü και Cymhurriyet και έχουν προκαλέσει την έντονη αντίδραση του ίδιου του τουρκικού Γενικού Επιτελείου, που με έκτακτη ανακοίνωση του απορρίπτει όλες αυτές τι φήμες και τονίζει την νομιμότητα και την υπακοή των τουρκικών ενόπλων δυνάμεων στις νόμιμες πολιτικές αρχές.
pra3ikopima

Οι εκδοχές για αυτές τις φήμες που προκάλεσαν κάποια αναστάτωση στην κοινή γνώμη της Τουρκίας, μιας χώρας με μεγάλη παράδοση στα στρατιωτικά πραξικοπήματα, είναι κυρίως οι εξής :
Ή ότι πράγματι υπάρχει μεγάλη δυσαρέσκεια στον τουρκικό στρατό κυρίως αξιωματικών μέσης και κατώτερης βαθμίδας από την συνέχιση του αιματηρού πολέμου με το ΡΚΚ και αυτό έχει ήδη εκδηλωθεί δημόσια από πολλούς αξιωματικούς που κατηγόρησαν τον ίδιο τον Ερνογάν ότι οδηγεί την χώρα σε ένα αδιέξοδο αιματοκύλισμα, ή ότι σκόπιμα «διέρρευσαν» αυτές η φήμες για να διευκολύνει το καθεστώς Ερντογάν να προχωρήσει σε μεγαλύτερες εκκαθαρίσεις στον στρατό εναντίον των εναπομεινάντων κεμαλικών θυλάκων, αλλά και των οπαδών του Φετουλάχ Γκιουλέν.
Πάντως γεγονός είναι πως η κατάσταση είναι πολύ έκρυθμη και όσο συνεχίζεται ο αιματηρός πόλεμος με του Κούρδους με βαριές απώλειες αλλά και οι τρομοκρατικές επιθέσεις που έχουν αρχίσει να επηρεάζουν αρνητικά την οικονομία, για πολλούς ερευνητές η διαδικασία αποσταθεροποίησης της χώρας έχει ήδη αρχίσει με όλες τις συνέπειες αυτής της εξέλιξης.
Ίδωμεν!
ΝΙΚΟΣ ΧΕΙΛΑΔΑΚΗΣ Δημοσιογράφος-Συγγραφέας-Τουρκολόγος
nikosxeiladakis.gr

Στρατηγός ακυρώνει όλα όσα λέει η Τουρκία για γκρίζες ζώνες στο Αιγαίο !

ziazias_xartis-660x330








Ο Στρατηγός και πρώην Α/ΓΕΣ Κωνσταντίνος Ζιαζιάς με κείμενό του και με το χάρτη αυτό καταρρίπτει τους “γκρίζους” τουρκικούς ισχυρισμούς στο Αιγαίο!
Διαβάστε το κείμενο του Στρατηγού Ζιαζιά:
Ο χάρτης αυτός αποτελεί αποδεικτικό στοιχείο που ακυρώνει οποιαδήποτε προκλητικη και αισχρή αμφισβήτηση των Τουρκων,οι οποίοι ,μετα το 74 κυρίως,επιθυμούν να μεταβάλλουν το “status quo”του Αιγαίο.Συμφωνα με τον χάρτη αυτόν οριοθετούνται με κάθε λεπτομέρεια τα θαλάσσια σύνορα μεταξύ των δυο πλευρών και φέρει μάλιστα την υπογραφή της Ιταλοτουρκικης Συμφωνίας,η οποία έλαβε χωρα στις 28/12/1932.Προκειται για τον επίσημο χάρτη της Χαρτογραφικης Υπηρεσίας του τέως Υπουργείου Αποικειων.Ειναι ενα ιστορικό δείγμα.
Μαλιστα πριν παραχωρηθούν τα Δωδεκανησα στην ΕΛΛΑΔΑ απο την Ιταλία ,με το αρθρο 14 του Παραρτήματος της Συνθήκης της Λωζανης ,23/7/1923,η Τουρκία είχε παραιτηθεί απο ολα τα δικαιώματα που έφερε μέχρι τοτε για το σύνολο των Δωδεκανησων,τα οποία πέρασαν υπό Ιταλική κατοχή.
Εν συνεχεια ενσωματώθηκαν στην ΕΛΛΑΔΑ,λιγο μετα την Διασκεψη Ειρήνης του Παρισιού 10/2/1947
Τοτε ,η συμφωνία εθεσε ως διάδοχο των νησιών την ΕΛΛΑΔΑ,η οποία θα συνέχιζε να εχει διεθνώς αναγνωρισμένα κυριαρχικά ,νομικα και πολιτικά δικαιώματα για αυτα.
Στην Τουρκία παραχωρήθηκαν μονο δυο νησίδες,Καρα Άντα,και Ορακ.
xartis_aigaio1
xartis_aigaio
 Τουρκία δίνοντας ομως τις δικές της ερμηνείες αμφισβητεί γενικής αποδοχής κανόνες του διεθνούς δικαίου η τους εφαρμόζει οπου και οπως τη συμφέρει.
Μετα τα Ιμια στο τουρκικό κυβερνητικό προγράμμα συναντάμε τη φράση:” Turkey will abide by all international agreements it has signed.However the implementation of these against the national security and interest will not be allowed”,δηλαδη ” Η Τουρκία θα τηρήσει όλες τις διεθνείς συμφωνίες που εχει υπογράψει.Εντουτοις δεν θα επιτρέψει η εφαρμογή τους να ειναι αντίθετη στην εθνική της ασφαλείας και τα ΣΥΜΦΡΟΤΑ ΤΗΣ”. Επισημαίνουμε την χαρακτηριστική λέξη “συμφέροντα της” που αντικατοπτριζει τη θέση της απέναντι στην εφαρμογή του διεθνούς δικαίου και των διεθνών συνθηκών που εχει υπογράψει.
Πρεπει να τονισθεί οτι η έκφραση “Γκρίζες Ζώνες” ειναι μονομερής όρος που χρησιμοποιεί η τουρκική εξωτερική πολιτική για εξυπηρετήση των παράλογων και παράνομων επιδιώξεων της στο Αιγαίο.
Επομενως τα Θαλάσσια Συνορα μας ειναι επακριβώς οριοθετημένα ,με βάση το διεθνές δίκαιο αλλά και τις ισχυουσες συνθήκες και τα γνωρίζουν οι Ένοπλες Δυνάμεις της χώρας.
0
 
 
0