ΚΥΡΙΟ ΑΡΘΡΟ
ΕΛΑ ΡΕ, ΘΑ ΜΕ ΒΟΛΕΨΕΙ ΤΟ ΦΙΛΑΡΑΚΙ ΜΟΥ Ο ΤΡΟΧΟΝΟΜΟΣ
ΚΑΡΑΜΗΤΡΟΣ: Βρε Σόλων, άντε να πάμε μια βόλτα γύρω από τη πόλη με το «σαραβαλάκι»
μου, μιας και η σημερινή μέρα είναι μέρα χαράς Θεού; Και μετά σταματάμε στη καφετέρια
για το καφεδάκι μας!
ΣΟΛΩΝ: Μα είναι δυνατόν να χαλάσω το κέφι του φίλου μου;
Άντε ξεκίνα και πρόσεξε μη μου βάλεις πάλι τα… σκυλάδικά σου, εντάξει;
ΚΑΡΑΜΗΤΡΟΣ: Ουφ, πια, μ’ αυτές τις μουσικές παραξενιές σου! Άντε
θα σου βάλω μοδάτη μουσική! Ορίστε, άκου τα γούστα σου και πάψε να μου γκρινιάζεις
σαν τη κακιά πεθερά σου.. βόλτα είπαμε να πάμε..
ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΤΗ, ΜΙΣΗΣ ΩΡΑΣ, ΒΌΛΤΑ ΤΟΥΣ, ΕΦΤΑΣΑΝ ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΦΕΤΕΡΙΑ..
ΚΑΡΑΜΗΤΡΟΣ: Ωωωπ!!, φτάσαμε φιλαράκι. Εδώ θα παρκάρω! Είμαι τυχερός που βρήκα αυτή
τη θέση..
ΣΟΛΩΝ: Βρε Καραμήτρο, είσαι στα συγκαλά σου που θα
σταματήσεις σ’ αυτό το σημείο;
ΚΑΡΑΜΗΤΡΟΣ: Γιατί ρε φίλε ποιο είναι το πρόβλημα και κοντεύω
να βγω από τα ρούχα μου! Μια χαρούλα θέση είναι, ούτε παραγγελία να την είχα..
ΣΟΛΩΝ: Καραμήτρο σοβαρέψου, δεν βλέπεις ότι παρκάρεις πάνω στη διάβαση Ανθρώπων με Αναπηρία; Μα δεν
βλέπεις τις χαρακτηριστικές μόνιμες διαγραμμίσεις και την ειδική ενημερωτική
μεταλλική πινακίδα που αναφέρονται σ’ αυτούς;
Τι στο καλό γκαβός είσαι;
ΚΑΡΑΜΗΤΡΟΣ: Έλα ρε συ, πώς κάνεις έτσι; Σιγά τους σοβαρούς λόγους που
μου τσαμπουνάς!
ΣΟΛΩΝ: Μα καλά τόσο σκληρόκαρδος και αφιλότιμος και αγενής
κατάντησες, κι εγώ ο δυστυχής ακόμη χαμπάρι δεν το πήρα; Και στο κάτω της γραφής
ρε Καραμήτρο, εγώ δεν γουστάρω να μου υπενθυμίσουν το «πες μου τον φίλο σου να
σου πω ποιος είσαι»! γκέκε; Ε λοιπόν θα σου πω μερικές κουβέντες, αυτές δηλαδή που
θα έπρεπε να στις έχουν, προ πολλού, πει
οι γονείς και οι δασκάλοι σου. Δηλαδή: «Μην παρκάρετε σε ράμπες και διαβάσεις
πρόσβασης των ΑμεΑ. Μην κλείνετε τα πεζοδρόμια. Μην παρκάρετε σε θέσεις ΑμεΑ.
Αφήστε τις οικογένειες και τους συνοδούς τους, αλλά σκεφτείτε τα ίδια τα άτομα
και τον εαυτό σας γιατί είμαστε όλοι εν δυνάμει άτομα με αναπηρία, σε μια κακή
στιγμή… Η συνείδηση μας είναι η πρόσβαση τους στην καθημερινότητα, στην ζωή,
στην συμμετοχή και όχι στον αποκλεισμό..».
ΚΑΡΑΜΗΤΡΟΣ: Τώρα μάλιστα με έπεισες..
ΣΟΛΩΝ: Μα τόσο παχύδερμος έγινες ρε; Ε, λοιπόν, αφού από
λόγια δεν παίρνεις υπάρχει και η ράβδος. Και η «ράβδος» φέρει ονοματεπώνυμο:-
τροχονόμος, αφαίρεση πινακίδων και τσουχτερό χρηματικό πρόστιμο!!
ΚΑΡΑΜΗΤΡΟΣ: Να.. να.. να, τώρα μάλιστα! Να’ ναι καλά τα
φιλαράκια μου της Τροχαίας, αλλά και ο δήμαρχος! Άντε λοιπόν πάμε για καφέ..
ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΣΤΟ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΟ, ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΜΙΑ(1) ΩΡΑ ΠΑΡΑΜΟΝΗΣ ΤΟΥΣ
ΣΤΗ ΚΑΦΕΤΕΡΙΑ..
ΣΟΛΩΝ: Ρε Καραμήτρο, βλέπεις ό,τι βλέπω;
ΚΑΡΑΜΗΤΡΟ: Τι θέλεις να πεις; Πάντως όμορφα γκομενάκια δεν
βλέπω πουθενά τριγύρω μας..
ΣΟΛΩΝ: Κι’ όμως, στέκεται μπροστά σου ένα πανέμορφο « γκομενάκι»
με πολύ έντονο το ροζ χρώμα στα μαγουλάκια του.. Τώρα το είδες;
ΚΑΡΑΜΗΤΡΟΣ: Καλά βάλθηκες να με τρελάνεις;
ΣΟΛΩΝ: Για κοίταξε στο μπροστινό παράθυρο του αυτοκινήτου σου; Κάτι ροζ χαρτάκι
ανεμίζει και μάλλον σαν να θέλει να σε χαιρετίσει! Το βλέπεις;
ΚΑΡΑΜΗΤΡΟΣ: (Το παίρνει με τρεμάμενα χέρια και με κατακόκκινο το πρόσωπο του κραυγάζει):
« Βρε τους που@@@δες τους τροχονόμους, μου την έκατσαν! Και τώρα Σόλων;»
ΣΟΛΩΝ: Τώρα πάνε να βρεις τον φίλο σου τον.. δήμαρχο.. Άντε
γεια!!!
